Groeien met stekels

Soms komt een levensles op het meest onverwachte moment. Bij mij gebeurde dat midden in de nacht, dankzij twee egels die besloten mijn tuin als dansvloer te gebruiken.

Van slapeloze nacht naar onverwachte les

Het was diep in de nacht toen ik wakker werd van vreemd geblaas, gekreun en gesnuif in mijn tuin. Slaperig liep ik mijn tuin in en daar zag ik ze: twee egels, druk in de weer met hun paringsdans. Geen snel en soepel dansje, maar een langdurig, behoedzaam ritueel. Ze draaiden om elkaar heen, kwamen een beetje dichterbij, trokken weer terug. Alsof ze elkaar aan het aftasten waren: hoe dichtbij kan ik komen zonder de stekels van de ander te voelen?

Terwijl ik daar stond te kijken realiseerde ik me hoe herkenbaar dit is voor ons als mensen.

Groeien is ook aftasten

Persoonlijke groei, zowel privé als in ons werk in zorg en welzijn, verloopt vaak net als deze egel dans. Het is geen rechte lijn maar een afwisseling van stappen vooruit, terugtrekken en weer toenadering zoeken. We verkennen nieuwe mogelijkheden en houden daarbij ook onze grenzen in de gaten.

In de zorg en welzijnssector is dat bijna dagelijkse kost. Je beweegt om cliënten heen, soms voorzichtig en soms met iets meer lef. Je zoekt naar het juiste moment om dichtbij te komen en weet dat forceren vaak het tegenovergestelde effect heeft. Maar ook in je eigen ontwikkeling werkt het zo. Soms zit je vol energie om nieuwe stappen te zetten en soms heb je juist behoefte om afstand te nemen en te hergroeperen.

Drie dingen die ik leerde van twee egels

Die egels lieten me die nacht drie dingen zien die ik sindsdien meeneem en die jij misschien ook kunt gebruiken:

1. Geef jezelf de ruimte om te aftasten
   Je hoeft niet altijd direct te springen. Of het nu gaat om een nieuw project, een verandering in je werk of een persoonlijk doel, neem de tijd om te kijken, te luisteren en te voelen wat past.
2. Weet wanneer je dichterbij mag komen
   Er zijn momenten waarop het goed is om een stap te zetten, zelfs als je nog niet alles zeker weet. Groei vraagt soms om moed en het loslaten van perfectie.
3. Sta jezelf toe om terug te trekken
   Net als de egels kun je ook zelf even afstand nemen zonder dat het betekent dat je stopt. Rust en reflectie zijn geen achteruitgang maar onderdeel van vooruitgang.

Ik heb een tijdje staan kijken en ben vervolgens naar bed gegaan. Met het besef dat groeien niet gaat om sneller, harder of perfecter, maar om durven bewegen in je eigen tempo.

En jij? Waar bevind jij je nu in jouw eigen dans: aan het aftasten, dichterbij komen of even terugtrekken? Deel het gerust hieronder, misschien herkennen anderen zich erin.